Kucugum...

Uykusu kacmis bir "ikize gebe anne" dolayisi ile yeniden dinledim bu sarkiyi; tesadufen..

ve sonra 58 kere filan daha dinledim.

dinlerken kendimden gectim; yorgunum sanirim.

"kucugum daha cok kucugum bu yuzden butun hatalarim
ogunmem bu yuzdenbu yuzden kendimi ozel onemli zannetmem
kucugum daha cok kucugum bu yuzden butun sacmalamam
yenilmem bu yuzden bu yuzden kendime hala guvensizligim
ne kadar az yol almisim ne kadar azyolun basindaymisim meger
elimde yalandan kocaman rengarenk gecici oyuncak zaferler
ne kadar az yol almisim ne kadar az yolun basindaymisim meger
elimde yalandan kocaman rengarenk gecici oyuncak zaferler
kucugum daha cok kucugum bu yuzden butun korkularim
gururum bu yuzden bu yuzden cocuk gibi korunmasizligim
kucugum daha cok kucugum bu yuzden sonsuz endisem
savunmam bu yuzdenbu yuzden bir kucuk iz birakmak icin didinmem
ne kadar az yol almisim ne kadar az yolun basindaymisim meger
elimde yalandan kocaman rengarenk gecici oyuncak zaferler
ne kadar az yol almisim ne kadar az yolun basindaymisim meger
elimde yalandan kocaman rengarenk gecici oyuncak zaferler
kucugum daha cok kucugum"

yillar sonra; yine tesekkurler Sezen..