Thursday, January 31, 2008

Tavanarasi


Huzunle havalanan tozlarda kaldi bakisi yeni bir “bummmppp” firlatilma ile bulundugu yere.
Iste bir tane daha geldi.
Bir koli bos sise!!!
-Suusuuunnnn!!!!
Diye bagirdi geveze siselere.Allahim hepsinin ne kadar cok fikri vardi gordukleri ile hatta gormedikleri ilgili.
Allahim ne gereksiz esyalardi bu siseler ve ne kadar cok konusuyorlardi hic dinlemeden hem de…
Artik hepsi gelisiguzel atiliyordu bir de...
Icin icin de kendi konforu icin endiselenmeye basladi…
Kipirdayacak yeri kalmamisti adeta.
Buraya ilk geldiginde oysa, camdan iceriye vuran sabah gunesinin ve geceleri dolan ayin ayirdina varacagi kadar isik aliyordu burasi, oysa simdi? Rahatca sallanamiyordu bile dinlenebilmek icin.
Cok yorgundu… yasadiklarindan degil; buraya getirildikten sonra asagida yasananlar sonrasinda daha da yorgundu, hem de buraya cikartildiktan sonraki bagirtilar cagirtilar, aglamalar… ve hic bir sey yapamamak hic biri icin...

Buyukbabanin kendi uzerinde uyuyup kalmasi ile baslamisti her sey.
O, oysa ki siki siki sarilmak istemisti buyukbaba tikandiginda, haykirmak istemisti “beni, bizi birakma” diye.Buyukbaba duymamisti, Daha siki sarilmak istemisti soguk bedenini uzerinde duyumsayinca “ ben isitacagim seni ne olur izin ver” diye haykirmisti ama kimse duymamisti.Zaten o da bir kolunu bile kipirdatamamisti cok istemesine ragmen, buyukbabayi isitmak icin.
Adam az sonra odaya girdiginde once haykirmis, sonra aglamaya baslamisti buyukbabanin dizlerine kapanip.
Onunla ve buyukbabayla beraber sabaha kadar sallanmislardi.
Buyukbabanin dizlerindeki battaniye goz yaslariyla doldugunda “ne olur yardim et boguluyorum” demisti battaniye ona, o da huzunle sadece “hissstttt! Beklee! Sadece dayan ve bekle!” diyebilmisti sadece.
Ve kalkamamisti Adam uzerinde 3 gun boyunca aglayarak hep sallanmisti buyukbabanin cansiz bedenini goturmelerine ragmen, battaniyeye de sarilip…

Hatirlamaya calisti; Adam tek bir sey soyluyordu “seni sevdigimi sana soylememe izin vermedin baba!seni sevdigimi sana soylememe izin vermedin baba!”

Ve sonra, sessizlige kavustugunda tavan arasinda, biricik arkadasi diz ustu battaniyesini de koluna koymuslardi allahtan.
-Ohhhhh.En sonunda…Cok yoruldum biliyor musun, buyukbabayla birlikte yasadim son 10 yilin stresini asagidakilerle birlikte.
-ya bana sorsana kimleri sarmaladim ben. Adamin Kadin1 evi terkederken neredeyse parcaliyordu beni canim cok yandi.Hele Cocuk1 haykirarak agladiginda beni de goturmek icin nasil korktum anlatamam surukleyecekler beni de diye.
-Ama ya beni sor? En incindigim an o aksam, Buyukbabanin sandalyeden kalkmaya calistigi anda suratina yedigi bir kase kaynar corba idi.
-ama o kasitli degildi, ben de senin kolundaydim, o anda Adam ve Kadin1 fena tartisiyorlardi ve Kadin1 in tek bir el hareketi ile sen, ben ve buyukbaba yikandik kaynar corba ile bize karsi degildi hareket Adam a dogru idi
-tamam da Cocuk1 cok fena agliyordu o sirada.. benim kuflenmis tahta bedenim bile titredi onun aglamasindan, cok uzuldu Cocuk1 cookk…

-buyukbaba onlari bana ilk tanittiginda boyle dememis ti ki! “bir aile oluyoruz artik nese eksilmeyecek bu evden” demisti, ve sonra huzur icinde tatli tatli sallanmistik onunla yine yine yeniden.

POFFFFFFFFF
Tozlar havalandi tekrar.

-Aaaaa yeter ya!
Diye haykirdi bir cift paten can havliyle.Cocuk2 ye ait paten cok aci cekmisti zaten kipirdayacak hali yoktu, plastikleri erimisti ve 2 tekerlegi dusmustu genc yasta, ve simdi ustune atmislardi koliyi.

Bir koli kitap atmislardi bu sefer, bazilarinin uclari yenmis, bazisi kivrilmis… bir koli dolusu uzgun kitap…Bir tanesi hala bagiriyordu : “Sonra fareli koyun kavalcisi baslamis kavalini calmaya… Butun fareler kulak kesilmis ve toplanmaya baslamis….”

Dinleyen yoktu.Kitap hala bagiriyordu.

“Burada curuyup gidecegiz” dedi sallanirken, artik o da bitsin istiyordu.Yorulmustu. .Bir yandan yeni gelen koliyi ve icindekileri sakinlestirmeye calisirken, diger yandan nasil sonlanabilecegini dusunuyordu bu kuflu tozlu hayatin.
Cok yorgundu ama cok.

Birden kucuk bir isik yandi “merhaba!!”

-sen kimsin?
-eski bir oyuncagim, cocuk2 deney yapayim derken beni hayata gecirdi, ama anlamadilar, beni buraya attilar.

-sen ne yapabiliyorsun?

-bilmiyorum galiba bir video kaydi yaptim bakar misiniz?

Goruntude bir kadin vardi galiba Kadin2, aciyla cokmus yere, Adam, ayni adam tekmeleyip duruyordu ama tuhaf kadin kendisini korumuyordu.

-peki cocuk2 yi cekebildin mi?

-onda cekecek fazla bir sey yoktu, hep ayni Adam ve Kadin yavrulari iste
dedi ve duvara goruntuyu verdi... veremedi… pili bitti.. ozur dileyip o da uzerini giydirecek orumcek aglarini beklemeye koyuldu.
Sessizce.
Utanciyla.

2 comments:

Anonymous said...

böylesi düşünce sıçrayışları başka bir imza olmadığı için size ait kabul edildiğinde,çok uzun sohbetler edilmeli sizinle,sakin sessiz gün batımlarının sahili öptüğü bir yerde.
Dinlemeli sizi çevrenize toplanmış kumsal sakinleri ve öykücülerin anlattıkları gibi sessizce düşlere götürmeli anlattıklarınız saklamalı her şeyi gözlerden,yüreklerden.
-Yüreğinize sağlık-

Anonymous said...

selam ben senay, gercekten super bir site, eger facebook veya twitter varsa eklemek isterim...