Hepimiz de gokyuzune ayni anda ayni yerde baksak bile her birimiz o anda mutlaka farkli seyler goruruz.
Ben de mavi derim, sen de mavi dersin ve belki de oradaki kucuk bir bulutu farkedersin ve bana soylersen bende onu gorup aaaa kalp seklindeymis, yahut ne seker bir domuz, anaaa zuzaylilar geliyooooo, diye olayi cesitlendirebilirim.
Hatta mavinin ayni mavi olma olasiligi bile cok dusuktur; seni siddetle elestirebilirim griye mavi dedigin icin veya turuncuya..
Veya o anda modun dusukse, mavi ama galiba firtina geliyor da diyebilirsin veya gunesin parlakligi o an gozlerini rahatsiz edebilir.
Sana “o zaman gozluk tak!” diyebilirim, sen duymayabilirsin, veya hayatin boyunca bir gozlugun olmamis olabilir, bir gozluge bile dokunmamis olabilirsin omrun boyunca…
O andaki algilar, modla, kulturle, duygusallikla, egitimle, yaklasimla ve de konsantrasyonla, algida secicilikle ilintili olabilir...
Ama tum farkliliklara ragmen “HADI” dediginde yasam; hep birlikte basimizi yukari cevirmemiz, cevirebilmemiz degil midir gerekli olan?
2 comments:
ne kadarda doğru :)
ben bi adım ileri götürerek yaşam "Hadi" demese de, başımızı hep birlikte göğe çevirmeliyiz diyorum..
Post a Comment