10 yasindayim.ablam 12.
Aksam herkes yattiktan sona ablamla sohbet ediyoruz, ablam agliyor.
Agliyor, agliyor, agliyor.... ama ne aglamak...
Ben kiyamadan teselli etmeye calisiyorum "ben sakatim benim ne sevgilim, ne kocam, ne de cocuklarim olacak kardesim.. ben senin cocuklarini sevecegim kendi cocugum diye" diyen ablami teselli etmeye calisiyorum..
Ama soyledikleri o kadar gercekci geliyor ki 10 yasindaki aklimla..
10 yasindaki aklimla kendi doguracagim cocuklari ayni zamanda onun da cocuklari yapmaya hazirlaniyorum..
Onun cocuklari olmucak, o evlenemicek, sadece benim cocuuum olcak ya :)
1 comment:
Daha sonra iki çocuk yaptı birbirinden güzel...
Maviş gözleri gibi güzel çocuklar yaptı benim güzel kardeşim...
Post a Comment