Bir dost buldum sanıyordum
Dostum diye yanıyordum
Her ânımda anıyordum
Gönül dostum dost değilmiş.
Hedef için emin yavaş
Bu yollarada bir arkadaş
Olsun istiyordum yoldaş
Gönül dostum dost değilmiş.
Bazen tipi, bazen bora
Beni etti alabora
Gelebilmez herkez zora
Gönül dostum dost değilmiş.
Friday, September 12, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Dur dur...acele etme istersen...Belki düzelmesinin bir zamanı vardır...
Dost mühim...kendi canını acıtma olur mu?
(Ay bu yorumdan da ne anlaşılacaksa artık.)
sen bayramda benim blogta teklif ettiğim tatile gel..
bak gönül dostluğu nasıl oluyo..
Umarım dönüşü olmayan bir kayıp değildir.
Sevgiler selamlar.
@uctemmuz; yok acele etmedim yahu, kalbim kirildi ama cok.
@abi; abi icim gitti biliyomusun; ama ben "mecburi" turkiye ucuslari ile yillik iznimi bitirdim:(((
gonuller beni takip eden yillarda bekler mi? hani dostluk adina?? hi?
@ruhdagi; olum olmadikca kaybolacagindan korkulan kaybolmuyor ama kirilan da kiriliyor paramparca; yapistiriyorsun, onceki haline benziyor ama asla ilk hali gibi olmuyor.
tabi ki, beklemezmiyiz hiç..
keşke senin de burada olduğun bir zamana denk getirebilsek..
Post a Comment