Hemen pesin soyleyeyim; kotu bir haber vermeyecegim.
Ancak son 10 gunu neredeyse kotu bir haber verecek modda yasiyordum :(
Birseyler oldu da oldu, sistim yusyuvarlak oldum vucudum su tuttu, yuzuklerimi takamiyorum, tansiyon da firladi bilmemneye, en sonunda "e bari doktora gidiym" dedim, girdim iceri...(heni bebelere en ufak bir sey oldugunda hemen solugu doktorda aliriz ancak kendimize bir sey oldugunda kulagimizin ustune yatariz da yatariz ya... iste o moddayim)
Gittim muayeneye ama ne mumkun bilirsiniz, elini ver hastahaneye, kolunu kaptir!
Kan, idrar filan hepsi normal!?!
"Ben geciyordum da, hic 'nasilsiniz' demek icin ugramamisim onu farkettim nasilsiniz, afiyetler dilerim" diyip de kacamiyosun bi de hastaneden...
Kesinlikle sana "zanli" gibi davraniliyor:(((
"Havalar birden isindi ondandir belki" diyom doktorlara, "aman efendim olur mu oole sey, ilim var bilim var" filan...
"Cok biliyosunuz giciklar" diye haykirip kacasim var ama girdik bi kere..
Kucuk kucuk isleyip itina ile paranoyak yapiyolar iste adami!!!
Suydu buydu didiydi vidiydi,bilmemneydi "ay aman tansiyon baya yuksek, ne kadar da yuksek" bilmemne, 2 doktordan sonra buldum kendimi kadin dogumcunun onunde!
"Sikayetiniz ne?" diyo kadin; "yok benim senden bi sikayetim" diyivermisim ben de...
Hersey A dan Z ye kotrol, derken "bir de mamografi istiyoruz" dediler, guldum gectim ilk gun, sona aynanin karsisinda kendim baktim(kendimi muayene ettim), ooyle meme gibi memeler iste noolmus yani, tamam sarkmis filan ama aslan gibi duruyolar sarkik sarkik yerlerinde, her bi yerlerinde kurabiyemin izi var:))) "ahaha hahhh hah hah" dedim, "bu doktorlar da ne sakaci oluyor yafu" dedim, konuyu kapattim zihnimde.
Sona Yonca bir
yazi yazdi!!!
Tam benim "amaaan bos ver ne alakasi var!" dedigim gun!
Diyo ki "Memesindeki kitleyi bulmasıyla memesini kaybetmesi arasında neredeyse 1 hafta var.
Saçlarını kemoterapiyle kaybetmesi ise, takip eden ilk 1 ay içinde oldu.
Belki sadece filmlerde gördüğünüz, gazetelerde okuduğunuz, kimimizinse kendi akraba, arkadaş çevresinde yaşadığı.."
ANNNEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!! (oldum)
Hic sirasi degildi!
Kurabiyeme bunu yapamazdim!
Hemen doktora gitmeliydim tekrar ve o gicik filmi cektirmeliydim maalesef :(((
hemen randevu aldim mamografi icin filan, cekildi, cumartesiden beri de sonucu almak icin cirpiniyorum!!!
Aklimdan gecen binlerce senaryoyu anlatmama gerek yok sanirim; ha bu arada bir de haftalarca once planladigimiz icin Omman gezisine gittik Persembe gunu, bu kurabiyemin "yasasin yunuslari kendi dogal ortaminda gorecegiz annecim" projesiydi...
Cuma sabahi Yunuslar yanasti bizim koca kayigin yanina, kurabiye ciglik cigliga "anne ceeek ceeekkk resimlerini ceeekkk" ben de "ehu uhu ay ne heycanlu puhu ohuu buuuuu" basiyorum habire deklansore..
"ah kuzuuum ahhh! sen yunuslarin pesinde; bense canimin! ama kendim icin degil vallahi sirf senin icin!! bohhhuuuuu" modundayim..
oole gecti Omman gezisi de iste bir sonraki yazimda daha hak ettigi sekli verecegim tabi yeniden dolmus enerjimle:)))
Neyse bugun ogle saatlerinde beklenen telefonu aldim.
"Temiz ciktim!"...
Ama; bu korkuyu yasadiktan sonra, Yoncanin son mesajini tekrar iletmek istiyorum size :
"Aramızdan biri her an meme kanseri olabilir şu anda...
Lütfen,
Memelerinizi sık sık kontrol edin. Ettirin.
Umursamamazlığın bedeli geri dönülmez olmadan,
Hemen şu anda...
Memelerinizi çok sevin."
Ben cok seviyorum onlari artik ve SIK SIK kontrol edecegim...
Siz de yapin..