Sunday, October 14, 2007

Rahatsiziz!


Öyle bir hal ki bizimki, ne kendimizi ne baskasini ne de hayati rahat birakiyoruz.
Rahatsiziz.
Batiyor oturdugumuz bütün koltuklar ama yine de oturmakta israrliyiz.
Kalkip"orayi" terk etmek gelmiyor içimizden.Haddimizi bilmiyoruz bir de.

Baskalarina katlanamiyoruz ama aslinda katlanamadigimizin kendimiz oldugunun da farkinda degiliz.

Baskalari için çalan bütün sarkilar gürültü bize; cok ilgileniyormusuz gibi gorunurken bile acaba uzaklasabilecegimiz dakikayi mi iple cekiyoruz?

Kendi sarkilarimiz hayatin ozetiyken baskalarininki neden cizirti geliyor ki yuregimize hem de gulumseyerek katlaniyorken?Hepsini tumunu bir melodi olarak algilamak bu kadar mi zor?

Baskalari canimizi acitiyor, kendimize konsantremizi kaybettirdikleri icin...O kadar BEN o kadar BENIM o kadar BANA yiz ki...

Sevmek mi?.

Hayir, biz sevilmekle, sadece sevilmekle ilgileniyoruz.

Bu yüzden iste...

Hayatimiza giren bütün yeniliklerin bizi bir türlü degistirememesi bu yüzden...
Degismiyor iste!!! biz kendi icimize o kadar konsantreyiz ki degisemiyoruz iste.

Aslinda hepimiz bir evrenin merkeziyiz kendi icimizde ve tum gezegenlerin cevremizde donmesini istiyoruz.Hepimizinki kendi evrenimiz, ama tek bir evren oldugunu saniyoruz israrla hala.O evrenin de bizim merkezi oldugumuz evren oldugunu saniyoruz.

Disimiz ne kadar degisirse degissin, yumucuk kocamancik gibi gorunmeye baslasa da yuregimiz disaridan, içimiz kaskati kaliyor, kocaman bir gok tasi gibi...

TAS gibi!

bile diiliz!!! RAHATSIZIZ...

6 comments:

YILDIZNAF said...

Kesin kamera koydun bedenime yakin takiptesin. Bu kadar olur yahu. Tanrisal cevap gibi yazilarin. Erdin mi Arkadasim....Saygiyla ve sevgiyle...

GULTEINEN ENKELINI said...

yildiznafcim.
walla ben bisiy yapmadim yapmiyom yapmicam yapamam da toobe estafurullah :))
ama biz hepimiz ayni aynalarin icinde mi yasiyos ki? ne bilimmm...

Anonymous said...

BU YAZIYI OKUYUNCA HOCA NASREDDİN GELDİ AKLIMA,HER NEDENSE...
ONA SORULDUĞUNDA DÜNYANIN MERKEZİ NEREDSİ DİYE,İŞTE TAM DA BURASI DEMİŞ YA BASTIĞI YERİ GÖSTEREREK.
İNANMAZ GÖZLERLE BAKANLARA DA İNANMIYORSANIZ ÖLÇÜN.
KİM İNANMIYORSA ÖLÇSÜN.

Anonymous said...

Rahatsizligi cok guzel dile getirmissin sevgili Gulteinen sana tum kalbimle katiliyorum. Hepimizde bencillik var, kiminde az kiminde fazla, miktari hic onemli degil!
bu bencilliklerimizi olusturan kendi gerceklerimiz olabilirmi? peki gercekler ne? cok yakin bi arkadasim gercekleri soyle tanimliyor;
Truth is what you decide to be, truth is what you believe to be, it is subjective.
Herkesin kendi gercekleri var bu gercekleriyle bencillik yaratip kendilerini evrenin merkezi haline getiren. Eger herkesin penceresinden bakabilmis olsaydik,herseyi oldugu gibi kabullenebilseydik sence nasil bir dunyada yasardik, tabi eger mumkun olsaydi!!

Saygilar

GULTEINEN ENKELINI said...

sevgili dusgezgini..
nasrettin hocayi ben de severim ;)

GULTEINEN ENKELINI said...

sevgili anonim;
sana cevap vermeyecegim, bir sonraki yazimda(Kafka Abi el atti dusunce zincirime:) devam eden duygu ve dusuncelerimi ozetledim sanirim...
ama sana katiliyorum..
Bencilliklerimiz, girdigimiz labirentin bir parcasi.
keske olmasalar.
ve mumkun olmayacagini bildigimiz anlayis keske olabilseydi diyecegim sana yalnizca.
EMPATI sihirli kelime.
sevgiyle kalasin