Wednesday, October 17, 2007

Ayrilik yaklasti, huzun basti...


hoscakalin sekerlerim

Ayrilik yaklasti, huzun basti...

Ablam, yigenlerimle birlikte birinci donem sonunda Turkiye'ye donuyor.

Bu karari vermek onun icin de kolay olmadi, desteklemek benim icin de.

Ancak oglisimizin Turkiyedeki egitiminin sagligi acisindan boyle bir karar verildi.
Kucuk biciriki da anasinifina verecek ablam.

Biz her yil Turkiyeden cocuklarin bulundugu sinifin mufredatini takip etmek icin ders kitaplari getiririz.Ben kurabiyeme Turkce okuma yazmayi bile o sekilde ogretmistim, hala her hafta sonu Turkce dersleri calisiriz.Bu yil da oyle yapmistik, gecen yil 6inci sinifin Turkce derslerini paralel takip etmekte zorlanmamisti ablam ama 7inci sinif oldukca zor geldi.Aslinda niyeti oglisimizi 8.sinifin sonunda goturmekti Turkiyeye ama dersleri agir bulunca bu karari aldi.Allahtan simdi iyi de bir ozel okul buldu Izmir de, oraya vermeye calisacak oglisimizi.

Hem oglumuz 1,5 yilda ingilizceyi bir guzel ogrendi, gelislerindeki ana amaclardan biri de buydu.
Hatta o kadar siki calismis ki gecen yil, 4 kasim da okulunda yapilacak odul toreninde ona da odul verilecek okuldan tesekkur yazisi geldi, disiplinli calismasindan ve kisa surede ingilizceyi ogrenmesinden dolayi.
Gurur dolduk, gurur duyduk.

Icimiz buruk, azicik huzunlu ama olmasi gereken karsisinda dimdik son 2 ayimizin tadina variyoruz.
Artik yine sadece tatillerde gorusebilecegiz...

Gule gule gidin guzellerim; gule gule sevgimle olun cicislerim...

6 comments:

etki alanı said...

Nasıl zor anlar yaşıyorsun kimbilir?
Bana kalsa geldim mi dönmezdim ama...
Kızım o kadar uğraşıyor ki,hem ingiltere için,hem de Amerika için.Tüm üniversitelere yazı yazdı.Hem iş hem okumak için yol arıyor.Zor kararlar dedim ya...
Herkesin yolu açık olsun diyorum...
Ablana hayırlı yolculuklar,sana da Allah kavuştursun diyorum şimdiden...
Tütü

Anonymous said...

gelmek ne kadar kolay olmustu 24 saatte karar vermistik ama simdi gitmek ne kadar zor olcak keske senide goturebilseydim cakiltsim ama biliyorum ki ben ne kadar gitmek zorundaysam sende o kadan kalmak zorundasin.... ama bu sadece bir kac sene verilmis bi ara biliyorumki biz gene birlikte yaslanicas hep hayalimizdeki gibi bizbize kalicaz.....
sen ve ben mi :)))

GULTEINEN ENKELINI said...

bohhhhuuuuuyyyyy :'(

denizanasi said...

herkes burdan kaçmak isterken ( buna bende dahil) ablanın geri dönmek istemesine şapka çıkartırım.
umarım hayırlı olur..

sunrise said...

Iste zor olan da bu. Hem yuregini birak geride, hem de gitmek zorunda ol. Feci, cok feci...
Ordayken burayi, burdayken de orayi ozluyor insan. Insan yaninda aileden birileri olunca dayanabiliyor gurbete ama artik elbirligi ile aglanacak zamanlarda aglar, destek oluncak zamanda da destek oluruz. Bize yakisan da budur...
Gule gule gitsin guzel ablan...

GULTEINEN ENKELINI said...

sevgili denizanasi; ben de oyle yaptim :)


sunrise cigim, biz bir sure daha dogdugun degil doydugun yerlisin ci olucas elden ne gelir yeter ki saglik olsun..
sevgimle kal