Tuesday, January 27, 2009

Bir tek hakka bircok yasam sigdirabilen insanlar - 1


Ter su icinde uyandigim anda dus ile gerceklik arasinda bir sure havasiz kaldi zihnim bu sabah...

Animsamaya calistim kisa bir sure, bir arkadasimin annesinin soyledigi geldi aklima "Gun ilerledikce ruyani animsamak istiyorsan uyanir uyanmaz kendi kendine tum detayi ile anlat ve bir bardak su ic".

Hemen yaptim.

En yakin arkadasim olmustu, olum haberini aldigim anda cokmustum ve hungur hungur aglamaya baslamistim caresiz, zamani geri cevirmek istercesine bir ise yarayacakmis gibi.Uzuntuden butun kemiklerim yumusamisti sanki bedenimi tasimiyordu.

"Neden..neden..neden" diye haykirmaya basladim; oysa annesinin ameliyat sonrasi bakimi icin onun yanina gitmisti, biz annesinin haberini beklerken endiseyle mertlige sigarmiydi simdi bu yaptigi?

Olmeyi de nereden cikartmisti ki?

Tekrar sarsila sarsila aglayarak uykuya daldim.

Evet; ruyamda uykuya daldim ve ruya gormeye basladim cok kotu bir ruya idi; cok kotu bir KABUS!

Ruyamdaki ruyamda en yakin arkadasim olmustu, olum haberini aldigim anda cokmustum ve hungur hungur aglamaya baslamistim caresiz, zamani geri cevirmek istercesine bir ise yarayacakmis gibi.
Uzuntuden butun kemiklerim yumusamisti sanki bedenimi tasimiyordu.

Tam o sirada duvarlarin da kendilerini tasiyamadiklarini gordum.
Yumusak yumusak ama tum agir cusseleri ile uzerime dogru gelmeye basladilar, az sonra kirilacak kemiklerimin sizisini daha o anda duymaya baslamistim bile.

Hemen akabinde biricik arkadasimin siluetini gordum yuzumun donuk oldugu duvarin uzerinde; kahkahalarla guluyordu!
Kahkahalarinin diyaframdan geldigini hayal ettim dolu dolu idi cunku!
Ben agliyordum; o kahkaha atiyordu...

"Bu bir ruya bu bir ruya" diye binlerce kez kendime tekrarladim ve uyandirmaya calistim kendimi ruyamdaki ruyamda.

Cok zor oldu ama uyanmistim ruyamda; ter su icinde uyanmistim ruyamda.

Hatirlamaya calistim gordugum ruyayi kendime anlattim ve bir bardak su ictim ruyamda.
Ictigim butun su goz yasi oldu; sarsila sarsila aglamaya basladim...

Sonra;
ruyamdaki BENin ruyasindan degil kendi ruyamdan uyandigim anda ter su icindeydim.

Hemen kendime ruyami anlattim.

Ve tum bedenim titrerken bu sefer gercekten bir bardak su ictim, ise gitmek icin yataktan cikmadan once.

7 comments:

Kubilay Kızıldenizli said...

Arkadaş kaybetmek büyük acı. Ben bunu yaşadım, bir kaç kez.Hatta annesi yıllarca Ahmet'in gittiği kahvede onu aradı, çaresizce...
Umarım bu sabah işe gittiğinde bir sürpriz olmuştur ve seni birazcık bu kötü ruh halinden kurtarmıştır.
Küçük kuzen, kalbinin temizliği gözyaşlarınla bardağına dolmuş.

Aurora Borealis said...

cok sevineceksin etrafindaki butun duvarlardan kurtulacaksin dedigin gibi 2009 sana iyi gelecek :))

Sem said...

Dün yazını iki kere okudum ama ne diyeceğimi bilemedim:( Umarım bugün daha iyisindir. Acını paylaşıyorum.

Sevgiler

ABİ said...

yaw ben bişi sorcam, gerçekten kimse ölmedi di mi?
yoksa ben mi çok kazmayım?

GULTEINEN ENKELINI said...

Tam anlatamamisim ozur dilerim kotu bir sey olduguna inanip benimle uzulenler icin...

Bu bir tuhaf ruya idi ama ertesi gunu daha da cok tuhafdi...

Arkadasima anlattim telefonda gorduklerimi ve birlikte "hayirdir insallah" dedik...bundan birkac saat sonra da ameliyattan cikali 2 gun olmus annesi hersey yolunda giderken fenalasti, tansiyonu kontrol edebildikleri anda tekrar ameliyata aldilar; ve sonra tekrar bir daha.. onumuzdeki pazartesi pazartesi bir daha...

su anda dua etmekten baska yapilacak bir sey yok saniyorum...ancak cok endiseliyiz..

Açalya said...

Okurken afakanlar bastı beni! bu nasil bir rüya içinde rüyadır yahu!

arkadaşının annesi için çok üzüldüm, geçmiş olsun.

GULTEINEN ENKELINI said...

tesekkurler Acalyacim.. Bugun bir daha ameliyata alacaklar; haber bekliyoruz endiseyle...