Kurabiye- Anneeeeeeeeeeeee...
Ben- Soyle kizim.
Kurabiye- Allah bizi koyuyo ya melekleriyle...
Ben- Evet koruyo kizim
Kurabiye- Peki neden kucuk kucuk yaralanmalarimiza izin veriyo? Ayagimi calisma masasinin sandalyesine vurdum siyrildi derim! Aciyo!
Ben-.................
Kurabiye- Anneeeeee?????????
Ben- ehm... seyyyy... evet izin veriyo kizim; cunku kucuk yaralanmalardan bir seyler ogrenmemizi sagliyo ve daha buyuk yaralanmalara karsi kendimizi korumamiz icin bizi egitiyo.
(??????????????) :-s
Kurabiye- haaaa.. tamam anladim....
Ben- :-SSSSSSSSSSSSS (ben de....) :-SSSSSSSSSS
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Hatta zaman zaman öyle bir dövüyor ki soluğu öteki dünyada alıyoruz:-)
Kubilay
Tanrı bizi birer heykel gibi yontar, bizi biraz daha güzelleştirmek, inceltmek için vurduğu çekiç darbeleridir acı. Her darbeyle çizgilerimiz biraz daha incelir. Bir kaya parçasıyla bir heykeli birbirinden ayıran, o darbelerle yaratılan acılardır.
Bu soruların cevabı yok yaw.. :)))
@kubi, o kadar da dovmuyor yaf!
@juby, yorumun animdan daha guzel olmus vallahi... lafin kesildigi andayim.
@abi, biz buluruz buluruz.. baska sorusu olan? :-P
ona afrikada açlıktan ölen çocukları hiç gösterme olur mu..
Post a Comment