Anneme not

Buyudum galiba ben artik anne.

Artik seni daha iyi anliyorum; saniyorum en guzel gosterge bu buyudugume dair...

Hatirlar misin hep bagirirdin pesimizden "bir anne olun anlayacaksinizzz!!!" diye.

Buyudum ben anne, anliyorum seni artik.

Artik kimse eskisi kadar yakamiyor canimi, ve kahkaha geldigi zaman kalbime, tum sesimi kullaniyorum gulerken, kahkaha atarken, ben artik utanmadan bagira bagira guluyorum anne.

Anne artik ben gulerken yuzumun alacagi sekil veyahut bana bakmasi olasi insanlarin dusuncelerini umursamiyorum; ne de aglamak istedigimde ve agladigimda beni ayiplayacaklari...
Umursamiyorum ben artik kimseyi anne.

Bir gun tansiyonun cikmisti anne, ben 13-14 yasinda filandim, koltuga uzanmistin, akrabalarimiz da vardi evde, ben seni kaybediyoruz sanmistim, cok korkmustum, kimseye soylememistim ama, sen onca kalabaligin icinden benim yuzumu secip bulup plastik, ama bir o kadar da yureginden gulumseme ile bana bakmistin anne, anlayamamistim ben o gulumsemeyi, simdi anliyorum anne; simdi ben bakiyorum kurabiyeme ayni plastik ama yurekten gulumsememle hasta oldugumda.Kurabiyem soylemese de yuregindeki cirpintilari gozlerinden okuyabiliyorum anne.

Buyudum ben anne; simdi anliyorum senin "hoppidi hoppidi" neseli tavirlarini ama daha 40li yaslarda bile gonlune doldurdugun o hayatin yukunu, yokluklara ragmen babacigimla omuz omuza nasil bizi goklerin uzerinde ucurdugunuzu.

Simdi biliyorum kiymetini haftasonu kahvaltilarimizda doke saca, gulmekten caylari puskurte puskurte yaptigimiz muhabbetleri.

Ben simdi anliyorum senin ucumuzle de ne kadar cok keyif ve gurur duydugunu ve hep soyledigin "hangi parmagini kessen daha cok acir" demelerini biz seni kosede zorda biraktigimizda "hangimizi daha cok seviyorsun?" diye.

Simdi anliyorum sana bunca yil icinde hangi yatirimi yaptigin soruldugunda "3 pirlantaya yaptim" deyip de bizi, 3 kardesi gostermeni...

Ben ay sonlarinda evimizde bir seramoni gibi hazirlanan "tirit" in tadini ozluyorum anne.Sanki yokluktan degil de, sanki varligin icinde bir cicek gibi sundugunuz ahenk icinde babamla birlikte hazirladiginiz o tiritin tadini ve sizin guzel alisverisinizi babamla olusturdugunuz, ve sevgi alisverisinizi ogrendim artik anne.Gule oynaya calakasik ayni tepsiden yedigimiz "tirit"in tadini, sarimisagin ve nanenin kokusunu ozluyorum ben anne.

Yoklugun icinden sevgiyle olusturdugunuz varligi anladim ben anne, hem ozluyorum o gunleri hem de anliyorum artik hepsini galiba.

Yapmacikla gercek arasindaki farki gormeye basladim ben "Buyuyunce anlayacaksin" derdin hep anne; ben buyudum ve anlamayi ogrendim senden anne, once seni anlamaya calisirken...

"Tuzu kuru"yu, eleme isini bitirdikten sonra asilan "elegi", "vefa" yi, "cefa"yi, "mutesekkirligi"... ve bir minicik samimi gulumsemenin pesinde olmayi...

Gordugumde o gulumsemeyi; samimi olup olmadigini farketmeyi bile...

Anliyorum ben artik anne.

Goruyorum.