Omman Gezimiz-4 Yunuslar ve donus

Bu kucuk adacik ve yarimadaciklarin aralarindaki koylar, el degmemis bolgeler oldugu icin 22 adet yunus ailesinin bu bolgede rahatca yasadiklarini ogrenmistik.


Gelen ziyaretcileri hosgeldiniz der gibi karsiladiklarini da duydugumuz icin tekne turuna ciktigimizda, muhtesem kayalari mi izlesek, aralarda sadece denizden ulasilabilen dag eteklerine kurulmus 80-100 kisilik nufusu olan balikci koylerinin resimlerini mi ceksek, yoksa devamli suya bakip sevimli yunuslar bize ne zaman merhaba diyecek onu mu beklesek ne yapacagimizi sasirdik bir ara.

Tabii kurabiyemin daglar, koyler ve kayalar umru degildi, ilerleyen teknenin uzerinden gozunu hic ayirmadan denize bakiyordu devamli; zaten ilk yunusu da O’nun gordugunu, sevincten ciglik cigliga bagirdiginda anladik…

Tekne sayisi cogaldikca yunuslar kendilerini ziyaretcilere gostermekten vaz gectiler.
Biz de demir attigimiz bir yerde “muz” ile besledigimiz “palyaco baliklari” nin goruntusu ile idare etmek zorunda kaldik :))

Hayatimizda meyva yiyen baska bir balik gormemistik!

Hele bir de Kaptanin oglu muzun yanisira ekmek parcalari atinca baliklara, ortaya cikan goruntu gorulmeye degerdi, “palyacolar” yemleri bir an once kapabilmek icin birbirlerinin uzerine cikmaya baslayinca “baliklar kayniyor” tanimlamasinin anlamini cok iyi anladik :)

Keyifli yolculugumuz sona erip de donus yoluna koyuldugumuzda hepimizin yuzunde bu kisa gezinin verdigi lezzet sayesinde birer tatli gulumseme vardi…