De ja vu

Kurabiye bana bir gun "De ja vu ne demek?" diye sordu...

Dusundum 10 yasindaki cocuga bunu nasil anlatirim diye.Ona ayak ustu bir tip veya psikoloji dersi verip dejavuyu beynin hangi bolumlerinden oturu yasarizi anlatmak veya Fransizca dersi verip "déjà: daha önceden vu: görmek fiilinin geçmiş zamanda çekilmiş hali" deyip kafasini iyice karistirmak yerine "sanki daha önce bu anı yaşamıştım ben demek de ja vu" dedim.

Anladi.
Ben de bu konusmayi unuttum, zaten her gun onlarca kelime soruyor "o ne demek, bu ne demek" diye :)

Yine bir gun bir sey oldu normal gunu yasarken, sohpet filan ediyoruz, bisiyler yapiyoruz, "Ben de ja vu oldum" diyiverdi...
Gulmekten karnima agrilar girdi, ben gulunce hic bozulmadi, aciklama yapma ihtiyaci hissetti "ben bu ani daha once yasamis gibi oldum" diye. "kizim sen nerden duydun dejavuyu" dedim, " e televizyonda gormustum sana sormustum sen de anlamini soylemistin" dedi.Cok begenmis olmali dejavuyu hemen kullanima sokmus :)

Sonra bazen sadece ses yapsin diye actigimiz televizyondaki reklamlardan birinde gozume carpti, 2 kiz benzin alirken yan koltukta oturan (biraz da spastik bir ifadeyle) "ay ben dejavu oldum" filan diyor... "toobe toobee" dedim zapladim.

Ancak yine bu siralarda dikkatimi ceken bir sey daha oldu, hadi benim kurabiye 10 yasinda ve duydugu anlamini bilmedigi sozcuk ve tanimlamalari soruyor, begendiklerini hazinesine ekliyor da...

Bu aralar ne oldu da herkesin dilinden dejavu dusmuyor?(tabii buna ben de dahilim, su dejavu muhabbeti basladigindan beri pek bir kullanir oldugumu farkettim bu tanimlamayi)

Az once bir gazete haberini okurken "dejavu" ile karsilasinca yeniden farkettim ve yine "De ja vu" oldum :))))