Kendi kendine gelin guvey olmak...

Benim en sevdigim tanimlardan birisidir bu "kendi kendine gelin guvey olmak".

Insan ego su o kadar BEN in cevresinde doner ki, gun boyunca azimsanmayacak sayida kendi kendimize gelin guvey oluruz.

Buna "hayati hissederek yasamak" yahut "payimiza duseni algilamak" veya da "empati kurmak" seklinde bilimsellestirebiliriz ama, sonuc aynidir; "kendi kendimize gelin guvey oluruz:)"

Ben de az once bunu yapmak uzereydim SEM in yazisini okuduktan sonra, hem gelin hem guvey kiyafetimi giymistim kiii..

Bir de baktim Gulcincigimin beni de beni de (ay yasasin beni de:)))) mimledigini gordum:))))

Sem ortaya bir yanar doner atmisti yan masadan; isteyen yazsin demisti; ben de (nasil olduysa muptelasi oldugum Gulcin'in yazisini kacirmisim, herhalde kelebeklerimin kactigi gunlerdeydi) "ben de yazcam iste" derken, sabah oldu erken.

Gulcin beni gorevlendirdigi icin bir gorevli edasi ile bu konuyu ciddi bir yaklasim ile (yazacagim konu civik da olsa) paylasmak istiyorum...

ohm..

ohmm..

Konu:"Hayatimda yaptigim en dangalakca alisveris"

Efenim.
Yil 1994.

Zar zor bir evlenme teklifi almisim(eski esim hep son vagona bindin 28 yasinda evlendin diye komik yapardi bana :P)
Heyecandan oluyorum geberiyorum; "Ben de rutbeli evli kadinlar arasinda yer alacam" diye.

Bir de ustune ustluk adama Zirim ziklam asigim, Yildiz Tilbe'nin "Delikanlim" sarkisini dinliyorum dinliyorum agliyorum(niye agliyosam:)) az soona evlencem adamla, yani o benim kocam ben onun karisi olcam.. gururla evet diyecegim ani bekliyorum)

Aglama bolumunu gecelim hic bir anlam ve onemi yok; o bir kismimizin icindeki acili adana avam taraf iste.. bende de bol miktarda vardir haa..

Neyse efenim; adam calisiyor, ben calisiyorum.. ikimizin de maddi gucu filan, o bana diyor ki "bana anadan babadan dededen bisiy kalmadi haaa".. "e iyi" diyorum ben de, sana dedenin atanin arazisi icin asik olmadim zati."Bende de yok; cebimde ne varsa hepsini calistim kazandim!)

Ikimiz kendi gucumuzde birseyler yapiyoruz.

Ben biraz abartarak yapiyorum galiba "gormemis evleniyomus" hesabi..

Dile kolay 1994 Haziran ayinda evlenmeye karar veriyoruz.
1994 Agustos ayinda evli, ve duzulu hem de her seyiyle duzulmus bir evde ikimiz de MUPPET SHOW daki kuklalar gibi (yaa vardi ya kermit filan) oole oturuyoruz evimizde.

Arkadas ve akrabalar ziyarete gelmeye basliyorlar ve evde eksikler soruluyor "duduklu tencereniz var mi?" VAR! "Ya teflon takiminiz?" VAR! "ehu ehu, peki kahve makinaniz?" VAR! "Turk kahvesi makinasi, cay makinasi? mini firin mikrodalga? mikser mutfak roboru bilmemne?" VALLAHI VAR!!! "Puhah hah hahhh...(artik geyige geciyorlar) peki pilav makinasi yumurta pisirme makinasi?" OHHHUU BOHHHUU WALLA WAAARRRRR!!!!

Ben burada kopuyorum..
Hay kafammmm!!!
Ay insan evleniyorum diye sevinince elinde 3 kurus para varsa bi de (cocuk gibi) nasil sacmaliyorrrr.....

Yemin ediyorum o pilav makinasi, yumurta pisirme makinasi ve cay makinasinin ambalajini bile acmadimmmmm!!


Gulcincim iste bu benim hayatimda hala beni ezen hatirladigim alisverisim!!!
Evleniyorum diye sevinerek aldigim sacma sapan KUCUK EV ALETLERI!!!
(ay birini ikisini ibret i alem icin kullandiysam ne olayim!! kurabiyem bebekken yogurdu bile kendim yaptim anam babam usulu annemin tulbentine sararak; hem de bunun icin yogurt makinasinin kucuk kavanozlarini kullandim havluya ve mutfagin sicak bir yerine yerlestirirken:))))

Simdi hepsi de nerede bilemiyorum bu kadar tasinma ve dagilma sirasinda amaaaa..
Tum gereksizleri satin alirken yasadigim mutlulugu " ben evleniyorummm!!!!" diye hic unutmuyorum...