Yedigi tekmenin siddetiyle yuvarlanmisti yola dogru nereden geldigini bile anlayamadan darbenin.
Birden farkettigi daha buyuk bir tehlike altinda olduguydu uzerine dogru yaklasan araba farlarindan.
Can havliyle kaldirima yuvarladi acili bedenini.
Inleyerek kalkip cop bidonuna dogru seyirtti; bir daha asla kasap dukkanindan iceri basini uzatmamasi gerektigini ogrenmisti.
Yarali patisi ile bidonu eseleyip koklayarak icinde umut aradi.
5 comments:
Hepimizin aradığı değil midir umut.O çöp bidonu olarak biliyor en azından umudun adresini; ya biz?
komik bi duygu bu; önce öyküyü okuyup sonra hakikaten ellibeş mi diye saymak..:)
Sevgili dusgezgini; baksana yavrucaga patisi uf olmus yine eselemis oralari buralari sirf bir lokma ekmek umudu ile.. biz de oyle yapmaliyiz bence.
Abi walla dogru soluyosun; sen benim Gulcinin yazisini kac kere saydigimi tahmin edemezsin; bir de kafamda bir soru isareti " ulan baslik dahil de mi 55 yoksam yazi mi 55"
derken..
insiyatifimi kullanip yazinin tamamini 55 yaptim cunku baslik benim diildi zaten; ehu ehu ehu!!!
sen 178 kelimelik bir yazinin 55 kelimeye indirilmesinde yazanin cektigi aciyi anlasana!!!!
"susturuldum!!!"
:PPPPPPPPPPPPPP
Ben daha denemedim bu 55'likleri ama çok güzel bir anlatım olmuş. Başını kasap dükkanından içeri uzatmıyacaktır ama gene de oralara uğrayacaktır herhalde her gün.
tesekkurler Sem,
senden de minik bir 55 bekleriz artik:)
Post a Comment