Veni Vidi Vici :)))

Sayili gun ruzgar gibi geciyor.
Once kuzum ve minum a tesekkur ediyorum gecirdigim bu harika hafta icin.
Ve Gulcin ve Tutu den de ozur diliyorum zaman ayiramadigim icin.

4 yildir dogru durust gidemiyordum istanbul'a, ailem izmir'de kurabiyemin babasi antalya'da oldugu icin.
Bu yil annemlerin affina sigindim, baba da istanbul'da idi, kalisim mantikli oldu.

Ne kadar ozlemisim!!
"Davulun sesi uzaktan hos gelir" dediginizi duyar gibiyim, hani kalabalik, trafik falan, dile kolay ben de 18 yil yasadim o kesmekesin icinde.
Ama yemin ederim bir gun kopru trafiginde(bayram sebebi ile) 2,5 saat kaldigimiz halde boyle keyifle bahsediyorum.


Kuzum beni Nevizade sokaga goturdu, arkadaslari ile bulustuk.
"Ben bir parca peynir alabilir miyim?" yahut
"Midye dolmadan bir porsiyon daha lutfen" dedigimizde getirdiklerini kafamiza atan garson abi ye buradan selam ederim:)))
Ne guzel olmus Nevizade(oncesini bilmemki ilk kez gittim hehehheh) cok keyif aldik o aksam.Tesekkurler kuzucum :



Sonra minum beni Maltepe'de "Maria'nin bahcesi" diye bir yere goturdu.Aman allahim ne seker bir yerdi o oyle tesekkur ederim abicim.
Fonda yunan muzigi, masanda tam Izmir isi otlar, yesiller bortu bocekler..
Maria(yunanli bir hanim) masalari tek tek gezerek hos geldiniz diyor konuklara.
Tadina doyamadik ertesi aksam abimle beraber kuzuyu da alip goturduk oraya.
En guzeli de belli bir saatten sonra gelen akordeon ve kemanin masa baslarinda hos sarkilar calmasi idi..

Kuzum bir aksam benim elimi ayagimi bagladi "Sana makyac yapcem gusel resimlerini cekcem!" diye:
IMMMDAAAAKKKKK!!!!!


sonuc fena degildi ;)





ama en komigi kuzumun resimleri cekerken "kaslarini kaldirmaaa!!! gerdanini dusurmeee!!! yukari cekkk!! gozunun kenarindaki izleri gostermeee!!!" diye bagirmesi idi.
Hadi annadik bir insan kaslarini kaldirmayabilir ama, gerdanini nasil dusurmez, yukari ceker, ve 41 yasinda gozunun kenarindaki izleri nasil poz verirken yok eder anlayamadim:)) hahahahahah

Sonra yaptigi bes kilo makyajdan kurtulcam diye de mahfoldum:))))



Kuzumun kuzusu da dunya tatlisi idi.cebime oraya buraya bavuluma cantama kucuk kucuk mektuplar koydu hep "ben seni cok ozlicem nolur biraz daha kal" diye



Cengelkoye Cinaraltina kahvaltiya gittik, Pendik'de Orfoz da balik yedik, Cunda diye bir Ayvalik lokantasina goturdu minum bizi yine doyasiya ot, yesillik sebze filan yedik.

Manevi kardesim Nurselle bulustuk, hasret giderdik.

Bir gun kurabiyemle bulustuk alisveris yaptik:



Bonibonlu kurabiyem bir de babasiyla Kartepeye gitmis ve kayak yapmayi ogrenmis, cok mutluydu.

Ikimiz de cok eglendik.
Cok yorulduk, ama cok nefis bir tatil gecirdik.

Istanbul Ataturk havalimaninda ucagin kalkis saatini beklerken ikimiz de sefil fareler gibi koltuklara serilmistik.
Birbirimize bir sey anlatacak halimiz bile yoktu.
Ikimizin de dudaginda birer gulumseme, eve donmeyi bekledik "EV" i terkederken...