Bir tek hakka bircok yasam sigdirabilen insanlar - 2

Degisikliklere kolay alisamamisimdir oldum olasi; henuz olusagelmis bir durumu aninda unutup hemen diger tarafa yuruyup gidenlere de imrenmisimdir...

Takilarak yasiyorum belki de ne bileyim...

Kimi vardir evlenir, bakar bu is yurumeyecek ne kendisi vakit kaybeder ne de karsisindakine vakit kaybettirir evlilik kadar ciddi bir ortakligi bile aninda bitiriverir...

Otekinin de umuru degildir; arkalarina bile bakmadan yurur giderler ikisi de aksi iki yone...
Simdiki gencler boyle!

Bizim yetistigimiz nesile gore cekip gidivermek cok ayipti...

Ama neden elestirmek lazim ki ille de; kendilerine mutluluk icin sonsuz hak taniyorlar iste!

Kimi vardir pire icin yorgan yakarcasina yillarin emegini verdigi is yerinden tek bir sozcuk yuzunden bumbuz sogur oradan ve o sozcugun ciktigi agizdan; basar istifayi ne vefa ne cefa hic biri yoktur, bir nefeste terkedis yoluna girer...

Bir damla aci duymadan yeni sayfasini acar bem beyaz; yeniden yazmaya baslar...

Kimi vardir, mesela evlilik konusunda inanilmaz enerji doludur; haa bu olmadi mi? Bunu boz digerini yap garanti belgesi var firmaya iade et misali evlenir evlenir bosanir...

Hala bulamaz ruh ikizini ama hala enerji doludur bir gun bulacagina inanmaktadir...beyaz atli prensini veyahut prensesini bulacagina INANMAKTADIR! Hatta belki su kapinin ardindadir O!

Bazisi bu enerjik heyecan icinde sasirir onceki "aynisiyla" bir daha evleniverir basina "yine" ne gelecegini hesaplamadan..
hehehehhe(kizma kuzey isigim, saka yaptim:-P)

Bir digeri evlenmeden daldan dala konar ancak aglamaz hic bir gidenin arkasindan oldugu yerde bir sebep yokmus gibi gorunurken birakiliveren kendi olsa bile...

Ben iste ne oyle, ne de soyle yapamadim hic yapamadim; hic alisamadim ani degisikliklere; yasamimda denedim bir sure belki ancak o kadar gercekten uzakti ki bu deneme "impulsive" davranis olmaktan oteye gitmedi benimkisi.

Evlenmeye karar verip, evlenip, bu isin yurumeyecegini nikahtan hemen once bile hemen gorup, yanliz kiyamayarak buna bir sans daha verip, cirpinip, gercek ne diye dusunup, karar verip bosanmam arasinda bile 11 yil gecti.11 koca yil gitti hayatimdan hayatimin en buyuk odulu bir tanem kurabiyemin maliyeti idi bu 11 koca yil!
Kurabiyemi tanidiktan sonra simdi olsa yine yapar miyim?
Hayir!
11 degil 22 yil hatta omrumu bagislarim ben o guzellige!
Iyi ki tutulmusum :-)

Calistigim is yerlerinde ikinci gunden itibaren gonlumde "vefa borcu" kasasi olusturmaya basladim... Hep tutuldum; girdigim yerden cikmak istemedim hic bir zaman...
Cikmam cok gerektiginde ise; zaman aldi benim icin oradan cikmak hep.
Imzayi attim, ancak yuregimden atamadim.

Ama insanlar tutumlu iste boyle benim gibi comertce harcamiyorlar yillari hayatlarindan gani gani!

Sayarak harciyor hayran oldugum o "Bir tek hakka bircok yasam sigdirabilen" insanlar yillarini aylarini, gunlerini hatta anlarini...

Masallara asla inanmiyorlar, gulup gecerken bir masal uzerinde bir dakikadan fazla dusunmuyorlar; ayaklari yere basiyor hem de...

Devamli bir masalin pesinde olan bir cins olduguma inanmaya basladim son gunlerde.

Artik iyiliklerin karsisina cikan acayiplikler uzmuyor beni ama hala bir masal tadinda yasamaktan hatta masalin kendini yasamaktan da kendimi alamiyorum.

Ben hala cirkin ordek yavrusunu dusundugumde gozlerim doluyor "aslan ordekim" deyip alkisliyorum onun vazgecmeden arastirmasini yasama tutunmasini ve guzeller guzeli bir kugu olmasini sonrasinda;

kulkedisi balodayken ve saat 12ye gelmek uzereyken bir yandan gozum kapinin onunde "hadiiii hadiiii araba kabak olacak cabuk cik oradan" diye haykiriyorum elimde olmadan hala, ve o kadar cok gurultu yapiyorum ki kizcagizin akli karisiyor, dusuruveriyor ayakkabisinin tekini;

gun icinde kargalari izliyor tilkiyi dusunuyorum "yahu hangisi daha akilli aslinda" diyerek satir arasindan ve karganin aklindan baska mesaj yakalamaya calisiyorum;

agustos bocegi ile dalga gecen karincayi goruyorum ama tam da emin olamiyorum asil dalga gecen agustos bocegi mi diye, yaptigi CDlerle Isvicre bankalarinda gani gani hesaplari oldugunu dusunmekten kendimi alamiyorum;

bir de emin olamadigim, o kurt gercekten o kirmizi baslikli kizi yemeye niyetli miydi? yoksa savunmasi gecerli miydi "ben onu babaannesine ulastirmaya ugrasmistim, ama ayni zamanda ormanda yalniz gezmemesini ogretmeye calisiyordum onun iyiligi icin" diye...

Ne bileyim...

Arkani donuverip gidivermek cok kolay kulkedisi gibi bir cok endise ile bircok guzelliklerden kendi guvenli kullerine donmek icin.

Cekip gitmek kolay da; zor olan hayatindan cikartmayi basarabilmek; yani aklindan, yureginden, fikrinden...
"Ruhum bir dis macunu olsa da siksam atsam icimden O seyi" derim herhangi birseye takildigimda ve aklimdan cikartmak istedigimde...

Bir gun birisi mincik mincik sikilan dis macununun masalini da yazar belli mi olur?
Dis macununun oykusu de ne ilginc olur hani degil mi?

Ben en iyisi her buldugum kurbagayi opmeye devam edeyim; kim bilir... yarin ne olur???

:-)