Sonra annem buyudu.
Biz buyuduk.
Biz buyuduk annem buyudu adeta beraber buyuduk tum zorluklara tum tumseklere ragmen tek bilek olduk bir olduk aslan olduk kaplan olduk hep siki siki yapistik birbirimize.
Hic unutmam hala kendi kizima soylerim, sirkette departmandaki elemanlarima soylerim akillarinda kalsin diye :
"Siz aranizda ne olursa olsun birbirinize saygi duymak zorundasiniz.Siz tek bir bileksiniz, siz tek bir gucsunuz.Siz birlikte oldugunuzda asamayacaginiz hic bir engel yok.Dunyadaki en buyuk enerji sevgiden uretilir.Unutmayin.Kizginliklarinizin icinizdeki en ufak sevgi kirintisini yenmesine izin vermeyin"
Bana sunduğun sevgi ve paylaşımlar için binlerce kez teşekkür ederim.
Şimdiye dek böylesine düz, çıplak,temiz ve içten dostlarımın yanımda olması için hep umutla bekledim durdum.
Yaşam mücadelemde bu muhteşem düş bana güç verdi, can verdi.
"ANNECIM...
Sen benim için tanrımın büyük bir armağanısın.
En büyük servetsin..
Yüreğindeki sevginin büyüklüğü, ruhundaki temizlik ve berraklık ile ben kucucukken bana anlattığın cümleleri, son nefesimi vereceğim güne kadar büyük bir heyecanla hatırlayıp her defasında sana biraz daha fazla saygı duyacağım..
Bil ki her ne olursa olsun ben de her dakika senin yanında olacağım..
Gücüm yettiğince, elim ayağım tutuğunca sana her konuda destek olacağım..
Ve en önemlisi sen benim için hep ama hep özel bir yerde olacaksın..
Seninle kimseleri eş tutamam.. Yakıştıramam..
Seni canımdan öte seviyor ve saygı duyuyorum..
Tanrım seni tüm kötülüklerden ve mutsuzluklardan korusun güzel annecim benim"
aynı temennilerde bulunup amin demek düşüyor payıma..
ReplyDeleteannelere sevgiler..
Annene sevgiler evet:)
ReplyDeleteve bende böyle oldum ama nedense:(
Nedeni belli, aklıma annem geldi.....
merhaba...
ReplyDeleteöyle güzel anlatmışsınki anneni, bi anne için en güzel armağan bu olsa gerek, ne mutlu size...ve çokkkkkkk uzun yıllar paylaşmanızı diliyorum...
ama bana öyle dokunuyoki artık böyle yazılar bilemezsin...
bilme de zaten...
sevgiler...
aynen katılıyorum, annelerimizin soluğunun kıymetini bilelim diyorum.
ReplyDeletesevgielr
Sevgili Gulteinen,soluksuz okudum yazıları;lezzetli bir öykü okur gibi,özünde taşıdığı iyimser duyguları hissederek, büyük bir keyif alarak.
ReplyDeleteBaşarılmış bir hayatın anlatıldığı bu öykünün satır aralarındaki, çocuk yaşta annesiz kalmakla başlayıp,üvey anne, yatılı okul hayatı ve talihsiz bir doğum sonrası zorlu bir annelik sınavı ile süregelen mücadeleye hayranlık duydum.
O çocuğun beş-taş oynamış olmaktan duyduğu vicdan azabı..Ne kadar vurucu..
Annene ve hepinize sağlık ve iyilik dileklerim yanında,"düz, çıplak,temiz ve içten " dostlar bulabilmeni diliyorum..Çünkü sen bunu hak ediyorsun güzel yürekli,sevgili Gulteinen.
bugün ilk defa okudum bloğunuzu ve bazı yerlerinde gerçekten patladım gülmekten, kızın okul hiayeleri ve devekuşu beni bitirdi:-) bazen de hüzünlendim ama neşeniz beni yine kendime getirdi:-)
ReplyDeleteyazılarınız çok hoş, çok sevdim bloğunuzu..
Çok güzel olmuş yazılar ve çokta duygulu..Ellerine sağlık.
ReplyDeleteSevgiler
Evet
ReplyDeletedoğru anelerimiz şu hayatta sahip olduğumuz en yüce, en güzel varlıklar.Vallahi ağlamak istiyorum, koşup gidip anneme sarılmak, mıncık mıncık mıncıklamak ,dizlerinde yatmak ellerini öpmek istiyorum. doğurdukları günden beri her kahrımızı uff demeden çeken, bizi hiç tereddütsüz seven koynuna saran, göğsüne basan annelerimiz sizler varolun siz olmasaydınız biz ne olurduk acaba.Ana olda analığın kıymetini anla derdi anam canım benim her sözün gibi buda doğruymuş...
Çocukluğunuza geri dönünüz.Çünkü sobelendiniz..
ReplyDeleteSobeeee....
Tütü
cok duygulandım okurken..
ReplyDeleteSu aralar bir bucuk yildir gormedigim, boynuna kafami gomemedigim annemi o kadar cok ozledim ki, annelerle ilgili ne okusam ne duysam beni mahvediyor.
ReplyDeleteKeske onlari hep gozumuzun onunde tutmanin bir yolu olsa dimi? Hic birakmasam ben onu, hep benimle yasasa. Uzun omurler dilerim, sizinkine de, benimkine de..
sevgiler