Şakir

Cafer'i hatirlayacaksiniz; yine benzer bir olay geldi basimiza, yalniz bu sefer "ASIL adam" Cafer degil Şakir!

Bu hafta sonu tanistik Şakirle.

Malum hafta sonu; "rastgele" dedik yine ciktik baliga.Gerci dayi ve Civciv bizden bir gun once cikmislardi ama ertesi gun bizi kirmayip geri gelip kurabiyemle beni de aldilar sagolsunlar.

Yola ciktigimizda zaman henuz ogle vaktini gecmisti biz basladik acilmaya pir pir pir, tir tir tir...Sahile cok yakin balikcilik yapamiyorsun burada; acildigimiz yer de Abu Dhabi Dubai sinirinda; en az birkac mil acilmak zorundasin balikci olarak; kurala uymazsan ceza yiyorsun.
Neyse, biz tam acilmamiz gereken sure kadar uzaklasmisken sahilden, bir de baktik suyun uzerinde bir karalti :

Civciv : AAA? O ne ya?siyah bisiy...

Ben : Poset galiba...

Kurabiye : Yok yok baksana suna kipirdiyo

Ben : Yok kizim dalgalardan kimildayan poset o

Civciv : Canli bisiy

Ben : Ceset olmasin hahahahaha

Dayi : Civimayin yaklasiyorum



Kurabiye : Anaaaaaaa! suna bak kus bu laaannn!

Ben : Lan deme cok ayip...

Kurabiye : Kusa mi ayip?

Ben : Yok Şakire ayip

Kurabiye : Şakir kim?

hahahahahahahahhahaha......

Iyice yaklastiktan sonra kacmadi bu ordege benzeyen ama ordek olmayan, fakat ordek gibi yuzen mechul kus; devamli teknenin etrafinda yuzuyor, turlu sirinlikler yapiyor.

Biz ekmek falan attik begenmedi adam ekmekleri hala fir fir donuyor cevremizde, boynunda da bir yara vardi galiba; kurabiye basladi zip zip ziplamaya :

-Anne anne noolur noolur alalim alalim evde besleyelim, bak yarali zaten ucamiyoooo, anne olecek bu olecek

Ben : Olmaz kizim, kedileri canli yemle beslemiyoruz

Kurabiye : Ya anne dalga gecme yaa noolur alalim "pet"imiz olsun

Ben : Kizim sacmalama; olur bunu da alalim, sonra yarin bir de fil ve at bakariz evde beslemek icin... kapinin onundeki paspasta yatip kalkariz biz de; toobe toobee 3kedi bir kopek neyine yetmiyo?


Bu konusmalari yaparken Şakirin sirinligine dayanamayan kurabiye basladi yem olarak aldigimiz sardalyalari lup lup atmaya; adam boynunu bir uzatiyor, hooop havada kapiyor sardalyayi; once boynu disardan balik sekline geliyor; sonra kimil kimil bir hareket yapiyor gonderiyor mideye baligi; fakat bu sirada bizim yemler de el mafish! Hep bir agizdan “yapmaaaa yemleri bitirmeeee” diye bagiriyoruz kurabiyeye.

Gel zaman git zaman gecti baya bir zaman; basladik guneste cozzzlamaya; denize girmemiz gerekiyor serinlememiz icin; Şakir bizi de balik sanar lupletmeye kalkar diye suya giremiyoruz korkudan…Adam devamli atakta cunku; oltalardan cirrrrrrrrr diye ses gelince hemen firlayip o oltaya dogru yuzuyor; sahibinden once kapacak baligi, hesabi o ama biz de korkuyoruz ignelerle daha cok yirtacagiz hayvani diye…

Gelmedi gitmedi daha fazla zaman; cok cozlamisiz, ama ne sicak aman!

Ben kurabiyeye ragmen kahramanca “hadi dayi yer degistirelim de suya girelim bu nasilsa ucamiyo” deyince, kurabiyenin sizlanmalarina kulak tikayip yerimizi degistirmek icin motoru calistirdik.Sakir arkamizdan acikli gozlerle bakakalmisken ondan once yavas sonra hizla uzaklastik.Kurabiye yol boyunca sizlandi tabii ki...

Ikinci konaklama yerimize bir 15 dakika sonra filan varir varmaz hepimiz kendimizi suya attik, biraz serinledikten sonra yine salladik oltalari suya, bir iki saat sonra hafif bir muzik esliginde kendimizden gecmisten gokten onumuze siyah bir sey dustu...

Yani dustu sandik... one yaaa????????

Şakir!!!!

Iyi mi?

Ucamiyor numarasi yapiyormus meger ALCAK Sakir; sirf o sebeple extra 4 sardalya daha lupletmisti oysa!!!

Adam bizi nerden buldun?
Nasil uctun o kadar yolu karnin tas gibi doluyken?

Şakir bu yagli kapiyi biraz daha degerlendirdi ve kurabiyemle bir sinerji daha yaratti oldukca uzun bir sure daha fakat sonra yine suya girebilmek icin, uzaklastik Şakirden.Bu sefer gelmedi pesimizden; e adam tika basa doydu tabii gobegini kaldirip ucamamistir diye dusunduk.

Aksama dogru donus yolunda gozlerim uzaklarda bir yerlere dalmisken dayinin bagirdigini duydum “Şaaaakiiiiir ; Şaaaakiiiiir biz gidiyoruz; haftaya gorusuruz!” bir dogruldum ki Şakir bizim ikinci biraktigimiz yerde ordek gibi yuzup duruyor, hic bir yere gitmemis, yediklerini hazmetmeye calisiyor olmali.
Hepimiz el sallayip bagirdik “Şaaakiiiir hoscakaaallll!!!”

Soyle bir kafasini cevirdi, bize kisa ve kibirli bir bakis atti, arkasini donup aynen yuzmeye devam.


Eh be Şakir ; sen bizi tanimamazliga geldin ya, alacagin olsun!

Adam bi “eyvallah abi, iyi yolculuklar” filan der! Haftaya ararsin da bulursun sardalyalari; gorursun sen!!