Hepimizin beyninde bir pihti var..
Daha dogrusu beynimizde olsaydi, anlatacagim seyin sonucu tibbi olarak EMBOLI olarak yorumlanir ve sonu olumle biterdi.Beyinde, cigerde,vucudun herhangi bi damarinda.. aman ne bilim iste doktor diilim bildigim kadariyla soyluyorum.
Benim kastettigim aslinda hepimizin ruhunda; gonlunde bir pihti var bir seyleri beklenmeyen anda tikayan.
Her sey; oncesinde yaptigimiz yatirimlarin ekinlerini verirken bir anda o pihti gonul gozumuzu tikiyiveriyor.Bir anda yabanci geliyor her sey, herkes, her yer..
Hic bir yerde kayboluveriyoruz.
Bir anda verdigimiz kararlar ve o kararlar dogrultusunda kendi kendimize tekrarladigimiz ogretiler de yabancilasiveriyor.
Biz bos bos bakarken, silah arkadaslarimiz(varsa eger) gozlerimizi bos bos bakarken yakalayip sasiriyor.
Oysa bir vaz gecis degil o; o bir hic bir yerde kaybolma durumu.
Hic bir yerde kayboluveriyoruz cogu kez, DUN, YARIN ve SIMDI hic bir sey ifade etmiyor o anda.
Kendi hayatimizin izleyicisi durumuna geciveriyoruz.
Oyuncu olarak icimizden hic bir sey yapmak gelmiyor.
Izlerken; bulundugumuz yeri begenmiyor elestiriyoruz, aynaya bakiyor yabanci bir oyuncu goruyor, fiziksel goruntusunu kritize ediyoruz, karsilikli diyaloglar geliyor aklimiza, ayni BEN in akil edemedigi degme cevap ve yorumlar geliyor aklimiza, ben eger o BEN olsaydim boyle cevap verirdim diye bir de kendimize karsi bilgiclik ediyoruz.
Kendimizi acimasizca kritize ediyor ama bunu oz elestri tadinda degil tamamen bir yabanciya yapiyoruz.
Tibben aciklanamadigina kalibimi basarim; herhangi bir sebeple ya da sebepsiz BIZ hic bir yerde; hic bir kimlikte; hic kimseyle bazen...
Kayboluveriyoruz.
kendimize karşı o kadar çok şey yapıyoruz ki hangimiz biziz ya da hangi taraftayız bazen karışabiliyor.
ReplyDeleteAma yine de varım diyebilmek güzel olsa gerek.
melekler öpsün yüreğinizden
yani biraz karisik variz dii mi dusgezgini...
ReplyDelete