Monday, September 03, 2007

COCUKLAR (Khalil Gibran'dan)


Cocuklariniz sizin cocuklariniz degil
Onlar kendi yollarini izleyen Hayat'in ogullari ve kizlari.
Sizin araciliginizla geldiler ama sizden gelmediler.
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin degiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz dusuncelerinizi degil.
Cunku onlarin da kendi dusunceleri vardir.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarini degil.
Cunku ruhlar yarindadir.
Siz ise yarini duslerinizde bile goremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya calisabilirsiniz ama sakin onlari
Kendiniz gibi olmaya zorlamayin.
Cunku hayat geriye donmez, dunle bir alisverisi yoktur.
Siz yaysiniz, cocuklariniz ise sizden cok ileriye atilmis oklar.
Okcu, sonsuzluk yolundaki hedefi gorur,
Ve o yuce gucu ile yayi egerek okun uzaklara ucmasini saglar.
Okcunun onunde kivancla egilin
Cunku okcu, uzaklara giden oku sevdigi kadar
Basini dimdik tutarak kalan yayi da sever....

No comments:

Post a Comment